باسمه تعالی

مديريت روابط عمومي         Public  Relations

Htpp://www.ravabetomomi.loxblog.com

روابط عمومي از دهه 1920 و از همان ابتدا به منظور حل بحران هاي سازمان ها و ادارات پديدار گشت.

نقش آفرينان و پيشگامان عرصه روابط عمومي، افرادي چون "ادوارد برنيز" (بنيانگذار اولين دانشكده روابط عمومي و نويسنده كتاب روابط عمومي)، آقاي "ايوي لي" (بنيانگذار روابط عمومي مدرن)، آقاي "ركس هارلو" (نظريه پرداز روابط عمومي) و ديگران در پيدايش و معرفي آن نقش مهم و قابل توجهي ايفا كردند.

همچنين جيمز گرونيك پدر روابط يا پدر علمي روابط عمومي جهان و آقاي دكتر حميد نطقي بنيانگذار و پدر روابط عمومي ايران مي باشد. اولين روابط عمومي در ايران توسط آمريكايي ها در شركت نفت ايجاد گرديد.

كتاب "مديريت روابط عمومي"  نوشته دكتر حميد نطقي

كتاب "چگونه روابط عمومي كنيم"  نوشته رضا اميني

دكتر حميد نطقي : "روابط عمومي وكيل مدافع سازمان در بيرون و مدعي العموم در داخل سازمان است."

·        آنچه پيوند ميان مديريت و روابط عمومي را موجب شده تا از آن مديريت روابط عمومي زاده شود چيست؟

روابط عمومي يك وظيفه مديريتي براي ايجاد تفاهم ميان سازمان و مخاطبان از طريق اطلاع رساني و پاسخگويي است و امروزه كارايي و اثربخشي سازمان بدون مديريت ارتباطات درون و برون سازماني از سوي روابط عمومي مفهومي ندارد.

·        مفهوم مديريت را تعريف نموده و بگوييد مدير كيست؟

مديريت فرايند برنامه ريزي، سازماندهي، رهبري و كنترل تلاش هاي اعضاي سازمان و بكارگيري همه منابع سازمان قابل دترس براي رسيدن به اهداف سازماني از قبل مشخص شده است.

مدير كسي است كه كارها و امور سازمان را به بهترين نحو ممكن از طريق ديگران انجام مي دهد.

·        برخي از صاحب نظران مديريت را علم و برخي آن را هنر مي دانند، در اين خصوص توضيح دهيد.

مديريت به عنوان يك علم؛ تكيه خود را براي تصميم گيري در زمينه اطلاعات و تئوري هايي مي گذارد كه قبلا به اثبات رسيده و به صورت يك قانون يا فرمول يا روش در آمده است. طرفداران مديريت به عنوان يك علم به پيشرفت علوم و تكنيك هايي اشاره مي كنند كه انسان بدون آنها قادر به اداره يك موسسه نيست.

اما طرفداران مديريت به عنوان يك هنر؛ معتقدند موسسات و سازمانها كه تركيبي از انسان و ماشين و وسايل و مواد هستند آنقدر پيچيده اند كه صدها هزار متغيير در عنصر تصميم گيري وجود دارد و تنظيم آن از عهده علم و تكنولوژي پيشرفته هم ساخته نيست. به همين دليل سرانجام اخذ تصميم به عهده فرد گذارده مي شود كه به مهارت و قضاوت او سر و كار دارد.

برخي ديگر هم مديريت را علم و هم هنر مي دانند و معتقدند چنانچه مديري داراي تجربه كافي براي تصميم گيري باشد و از تكنيك ها و روش هاي علمي نيز استفاده كند از موفقيت بيشتري در مديريت برخوردار خواهد بود.

·        روابط عمومي را تعريف كنيد.

(ركس هارلو از پيشگامان روابط عمومي در جهان و بنيانگذار انجمن روابط عمومي آمريكا)

روابط عمومي يك وظيفه و يك كار مديريتي مشخص است كه به ايجاد و حفظ خطوط دو جانبه ارتباطي، درك دوجانبه و همكاري متقابل بين يك سازمان و عموم مردم كمك مي كند.

·        نقاط مشترك و كليد واژه هاي تعاريف روابط عمومي كدامند؟

تعمدي يا آگاهانه : روابط عمومي فعاليتي ارادي و تعمدي كه هدفش تاثيرگذاري، درك، ارائه اطلاعات و درك بازخورد است.

برنامه ريزي : فعاليت روابط عمومي، فعاليتي سازمان يافته است.

عملكرد: روابط عمومي موثر بر پايه سياست هاي واقعي و عملكرد استوار است.

منفعت عموم : فعاليت روابط عمومي بايد هم براي سازمان و هم براي عموم مفيد باشد.

ارتباط دو طرفه : روابط عمومي فراتر از يك بخش و توزيع يكطرفه اطلاعات است.

وظيفه مديريتي : روابط عمومي وقتي موثر است كه بخش اساسي و هميشگي از فرايند تصميم گيري مديران ارشد سازمان باشد.  

·        سه نقش مديريت روابط عمومي در عوامل درون و برون سازماني را توضيح دهيد.

1-   بررسي، جمع آوري و آگاهي از انتظارات و تمايلات جامعه و انتقال آنها به درون سازمان.

2-   جمع بندي، طبقه بندي و گردآوري گزارش عملكردها و اقدامات سازمان براي انتقال به جامعه است.

3-   تلفيق، ايجاد تطابق و سازگاري ميان خواسته هاي جامعه و عملكرد سازمان.

·        وظايف كلي روابط عمومي:

1- ارتباطي.   2- ترويجي و تبليغي.

·        چهار مورد از ويژگي هاي يك طرح كلي ارتباطي را نام ببريد.

1-   برنامه ارتباطي بايد بر اساس اعتماد پايه ريزي شود.

2-   برنامه ارتباطي بايد متناسب با مخاطبان باشد.

3-   برنامه ارتباطي بايد جذاب باشد نه تدافعي. (برنامه ارتباطي بايد جاذبه داشته باشد نه دافعه).

4-   در برنامه هاي ارتباطي مفهوم دو سويه بودن ارتباطات مورد توجه قرار گيرد.

5-   برنامه ارتباطي زمان بر است و بايد به مراحلي تقسيم شود.

·        برنامه روابط عمومي را تعريف كنيد و الزامات تدوين يك برنامه روابط عموم را نام ببريد.

برنامه روابط عمومي طرح مدوني است كه خطوط كلي فعاليت هاي گوناگون روابط عمومي را براي مخاطبان مشخص مي كند اين برنامه مي تواند اقدامات منفرد روابط عمومي مانند تهيه متن سخنراني يا اطلاعيه خبري در بافت گسترده باشد و يا اقداماتي كه براي يك سال آينده براي مخاطبان مورد نظر قرار داده شده را در بر گيرد يا به رويداد و پروژه خاصي در زمان معيني مربوط شود. بنابر اين يك برنامه روابط عمومي شامل يك طرح اجرايي، عملياتي، پيشنهادي و توجيه و تبيين آن در جهت اهداف كوتاه مدت يا بلند مدت سازمان است.

الزامات تدوين يك برنامه روابط عمومي :

1-   تحقيق اساس يك برنامه روابط عمومي است.

2-   اهداف روابط عمومي (متناسب با مخاطبان).

3-   مخاطبان مطلوب يا مخاطبان هدف.

4-   پيام روابط عمومي.  

·        مراحل طراحي محتواي برنامه روابط عمومي را نام ببريد.

1-   خلاصه برنامه : براي برنامه هاي طولاني، اين قسمت در پايان برنامه روابط عمومي نوشته ميشود.

2-   مقدمه ( ستدلال) : بررسي پيشينه سازمان و مخاطبان مطلوب  و مسايل روابط عمومي.

3-   هدف هاي روابط عمومي : فهرست اهدافي كه برنامه براي رسيدن به آنها تنظيم شده است.

4-   نقش ارتباطات : تعيين توانايي ها و محدوده فعاليت هاي روابط عمومي در برنامه در حال طراحي و ميزان انتظارات از روابط عمومي در برنامه مربوطه.

5-   استراتژي (روش شناسي) : نحوه انتقال پيام روابط عمومي از طريق گزارش مطبوعاتي، برپايي مراسم، سرمايه گذاري مشترك در طرح هاي هنري و اجتماعي و اطمينان به مشتري در خصوص جامع بودن برنامه.

6-   اجراي برنامه : تعيين مشخصات كلي ابزارهايي كه براي رساندن پيام به همه مخاطبان و به منظور تحقق اهداف روابط عمومي و تشريح جزئيات روش هاي ارتباطي براي استدلال به مخاطب شامل : فعاليت مطبوعاتي- برنامه هاي سخنگويان- انتشارات- مطالب ويژه رسانه هاي صوتي و تصويري- تبليغات تجاري- مناسبت هاي ويژه ترويجي و تشويقي.

7-   ارزيابي : نحوه اندازه گيري تاثير برنامه، تعداد اندازه گيري، استفاده از نتايج براي مرحله بعدي برنامه.

8-   نتيجه : خلاصه برنامه و چكيده استدلال ها و امتيازات برنامه.

9-   بودجه : شامل ريزهزينه ها يا ارزيابي كلي هزينه ها با توجه به خواست مشتري شامل هزينه پرسنلي (ميزان حق الزحمه). 

·        فرايند كار روابط عمومي را نام ببريد.

1-   تحقيق (بررسي).  2- برنامه ريزي.  3- اجرا.  4- ارزيابي.